Het bloed van de Heere Jezus

De tekst die we deze lijdenstijd centraal willen stellen, komt uit 1 Johannes 1 vers 7: Het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde. Ik heb de tekst aangeleerd door eerst met Joas te praten over Adam en Eva in het paradijs. “Deden Adam en Eva weleens iets verkeerd?” “Ja,” zei Joas. Ik vroeg benieuwd: “wat dan?” Joas zei: “van de boom eten”. (Ik blij, anders konden we wel van vooraf aan beginnen met ons Bijbelonderwijs…) Ik had een glaasje met water neergezet: de situatie van Adam en Eva voor de zondeval. Toen we het over de zonde hadden, deed ik er wat kleurstof in. Dat was natuurlijk interessant. Ik vroeg aan Joas ook of hij iets op kon noemen wat hij verkeerd deed. Dat vond hij nog best lastig. Maar toen ik vroeg waarom hij weleens straf had, kwam er wel wat uit. Ik noemde ook iets van mezelf. Ik vertelde dat ik mijn zonde wel weg zou willen poetsen / reinigen. Maar dat kon niet met zeep of shampoo. Toch had ik wel straf verdiend. Hoe moest dat dan? Joas zei iets over soldaten. Ik vroeg: "wat gingen zij doen met de Heere Jezus?" Dat wist hij wel: "aan het kruis hangen, en toen kwam er ook bloed". Wat mooi hè, dat een kind van 3 daar dan zelf mee komt. Net als dit bleekmiddel het water weer (een beetje) schoon maakt, zo maakt het bloed van de Heere Jezus ons schoon. Helemaal!

Gebed - Daniël

Vanmiddag hebben we met elkaar nagedacht over Daniël. Zoveel dingen zijn zo vanzelfsprekend voor ons, maar als je dan het verhaal gaat bekijken door de ogen van een kind... dan vraag je je af: wat is eigenlijk een wet? Daar hebben we het dus eerst even over gehad. Daarna hebben we een nieuwe Bijbeltekst aangeleerd uit Spreuken 3 vers 5: Vertrouw op de Heere met je hele hart, en steun op je eigen inzicht niet. We vinden dit zo'n mooie tekst om mee te geven, het leven door.

In dit gedeelte komt zo duidelijk het vertrouwen van Gods kind, Daniël, naar voren. Dit Bijbelfeest hebben we ook ingepast in het thema 'gebed' (zie vorige blog). Voor Daniël was het onmogelijk om niet te bidden! Het was zijn levensadem, hij kon geen dag zonder contact met God. Hij vertrouwde zich helemaal aan Zijn hemelse Vader toe en steunde echt niet op zijn eigen inzicht. De geleerde tekst liet ik dan ook regelmatig terugkomen in het verhaal.

Na het verhaal hebben we een leeuw geknutseld. Levi ook, samen met papa en tante Marieke. Hij genoot ervan, en leek uiteindelijk zelf een leeuwtje. :-) Joas had niet echt meer concentratie na het verven, dus we plakken morgen de manen op. En papa? Die kan echt goed leeuwenkoppen tekenen! (Mama had een voorbeeld gemaakt, maar dat leek meer op een lief beertje... Dit is echt een gevaarlijk monster!)