Bijbelfeest - Advent (1) Schepping en zondeval

Het thema voor deze eerste adventszondag was duisternis en licht. Ook weer van die begrippen (net als genade) die voor ons 'gesneden koek' zijn, maar voor kinderen niet direct te begrijpen. Ze hebben uitleg nodig, en wat heerlijk dat wij die uitleg als ouders mogen geven!

We begonnen met het aansteken van de eerste adventskaars. Elke zondag een kaars erbij, tot het écht kerstfeest is.

Ik vroeg wat hij fijner vond: als het helemaal donker is of helemaal licht. Hij vond het wel fijn als het helemaal donker was, want dan kon hij lekker slapen :-) Maar na even doorvragen, vond hij het donker toch niet zo prettig. Zeker niet als hij alleen buiten op het erf aan het fietsen is. Dan is een lichtje toch wel fijn...

Daarna behandelde ik heel kort de scheppingsdagen. Ik pakte een mooie plaat erbij, en benadrukte hoe goed de Heere alles gemaakt had. Het was perfect. Adam en Eva waren zó gelukkig, met elkaar en met de Heere. Ze waren nooit ziek. Adam hoefde nooit onkruid te wieden. Ze waren nooit bang, zelfs niet voor de leeuwen. De leeuw speelde met het lammetje. In de Bijbel wordt dit ook wel 'licht' genoemd.

Hierna vertelde ik over de zondeval: de duivel wilde al dit moois kapot maken. Hij wilde dat het donker werd op de aarde. Adam en Eva waren ongehoorzaam aan God, en ze voelden direct dat het anders werd. Over de mooie plaat van de schepping had ik een stuk plastic gelegd. De jongens mochten met zwarte verf de plaat besmeuren. Intussen praatten wij verder over wat er toen veranderde, wat de wereld toen zo donker maakte. Precies het tegenovergestelde van licht.

Manlief vertelde daarna over de moederbelofte. God zocht hen op, wat een genade! De duivel dacht dat hij gewonnen had, maar hij heeft niet het laatste woord. God belooft dat Hij Iemand zal sturen die sterker is dan de duivel. Joas wist wel wie dat was: de Heere Jezus, het Licht van de wereld. De Heere God houdt zoveel van ons, dat Hij Zijn Zoon gegeven heeft. Terwijl we hierover doorpraatten, veegde ik een paar plekken van de zwarte verf schoon in de vorm van een hart. Niet alle zwarte verf ging weg, want er is nog steeds zonde. Toch zal het op een dag weer zijn, zoals in het paradijs. Nee, nog mooier! Want in het paradijs verloor God Zijn schepselen. Maar wat kreeg Hij ervoor terug? Kinderen!

Hierna maakten we een advents-knutsel: een strook karton werd zwart geverfd. Dit doen we om een jampotje heen waar een waxinelichtje in zit. Dat lichtje zie je nu niet, maar we prikten één ster uit het karton. En volgende week zondag weer een ster. Zo krijg je steeds een beetje meer licht. (Foto volgt nog.)

Tenslotte vertrokken we naar de zolder (vliering). De jongens vinden het daar altijd erg leuk. Tot ik het licht uit deed: "mama, ik weet de weg niet meer!" Levi vond het echt een beetje eng. Maar bij papa op schoot, ging het wel. In de dikke duisternis legde manlief nog een keer kort het beeld van licht en donker uit. Toen hij vertelde over de belofte van de komst van de Heere Jezus, stak ik aan de andere kant van de zolder een kaarsje aan. Toen wisten ze wel weer de weg :-) Nog een extra les was om dicht bij het kaarsje te blijven...

Over een Bijbeltekst wordt nog nagedacht, Jesaja 9:1 is een serieuze optie.

(Inmiddels kennen we de tekst allemaal uit ons hoofd: Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien.)  

Bijbelfeest - Genade (3) De Goede Herder

Het laatste Bijbelfeest uit de serie over genade. 

En dan gaan we vast nadenken over advent... 

Gisteren had ik kinderbijbelclub en daar ging het over 'Jezus is de Goede Herder'. Ik vond dat zo mooi passen bij ons thema 'genade', dat we dat vandaag met onze jongens ook behandeld hebben.

De intro bestond uit het zoeken van een schaapje dat verstopt was. Als ze ver bij het schaapje vandaan waren, zeiden we zachtjes 'beh'. Hoe dichterbij hoe harder natuurlijk. Simpel maar leuk.

Daarna zongen we samen en baden we om de aanwezigheid van de Heere tijdens ons Bijbelfeest. Ik vertelde toen de gelijkenis van het verloren schaap. Heel bekend en heel aansprekend voor jonge kinderen. Zelfs Levi wist later nog wat dingetjes van het verhaal terug te vertellen, mooi om te merken! Ik legde de nadruk op het feit dat het schaapje zélf weggelopen was: ondeugend en eigenwijs. De herder hoefde het schaapje niet op te zoeken, want het was zijn eigen schuld. In Jesaja 53:6 staat "Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg." 

Tóch hield de herder zoveel van het schaapje, dat hij het ging zoeken. Lukas 19:10 zegt "Want de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is." Wat een genade, dat Hij Zijn hemels huis verliet en naar deze donkere aarde is gekomen. Dat Hij ons opgezocht heeft in Zijn liefde. Zonder Hem zijn we verloren en hulpeloos, net als dat schaapje... 

Als afsluiting zongen we het liedje van 'Jezus is de Goede Herder' en knutselden met elkaar een schaapje: 2 ovaaltjes op elkaar met 2 knijpers ertussen als poten. Een kopje erop, een wollen vachtje en klaar is je schaap!

Bijbelfeest - Genade (2) Mozes

Terwijl we over het tweede Bijbelfeest rondom 'genade' nadachten, vonden we het mooi om echt de genade van de Heere God te benadrukken. Al snel kwamen we toen op de woestijnreis: genoeg voorbeelden van Gods genade... Meestal was het refrein zo: gemopper van het volk, gebed van Mozes, verhoring door de Heere: Hij toonde keer op keer Zijn genade! En hoe vaak is dat refrein ook niet in ons eigen leven te horen? 

In Exodus 32 staat de geschiedenis van het gouden kalf, waarin het heel duidelijk gaat over genade. We maakten daarom als intro een kalf van klei. Tijdens het verhaal, wat ik deze keer voorlas uit de kleuterbijbel van Anne de Vries, lieten we platen zien van Free Bible Images. En uiteraard mocht Joas het gouden kalf kapot maken, net als Mozes deed. 

Wat een genade, dat de Heere tóch met het volk mee wilde trekken. En wat een liefde van Mozes voor zijn volk, dat zíjn naam dan wel uit het boek van God geschrapt mocht worden. Anne de Vries vertelt dit zo mooi: 

"Die goede, oude Mozes. Hij hield zoveel van het volk, al was het ook erg ongehoorzaam geweest. Maar de straf dragen voor het volk, dát mocht hij niet. Dat kón hij ook niet. Dat zou later een Ander doen. De Here Jezus, Die zou de straf dragen voor het volk Israel en voor nog heel veel andere mensen." 

Na het verhaal, las ik het stukje uit Exodus 33:12-23. Hierin vraagt Mozes of de Heere aan hem Zijn heerlijkheid wil laten zien. In dit stukje komt het woordje 'genade' wel 7x voor. Elke keer als Joas 'genade' hoorde, mocht hij een blokje neerleggen. 

De verwerking bestond deze keer uit een kleurplaat. Het gouden kalf mochten ze beplakken met goud papier. Op het werkje schreef ik de tekst uit Exodus 33:17, die we ook aan gaan leren: 

"Want u hebt genade gevonden in Mijn ogen, en Ik ken u bij uw naam."