Mooi filmpje over kerst

Ik kwam dit korte maar mooie filmpje tegen, en wil het jullie niet onthouden. 

Vooral het einde vind ik soort van indrukwekkend.

Adventskalender

Nog maar 2 weken, dan begint de Adventsperiode al... Ik dacht er de afgelopen dagen over na, en zei tegen mijn man: we moeten ook nog iets bedenken voor Advent. Als antwoord kreeg ik: we moeten niks, lieverd...

Dat is helemaal waar natuurlijk! Toch vind ik het mooi om met elkaar heel bewust naar het Kerstfeest toe te leven. Een zwakke vergelijking, maar de kinderen kijken ook altijd enorm uit naar hun verjaardag. Mogen we de geboortedag van onze Heiland dan niet verwachten? 

We hebben al eerder een Jesse Tree gedaan. Maar dit jaar wordt het net een beetje anders. Ik ben aan de slag gegaan met een bestaande Jesse Tree, en heb deze aangepast naar de verhalen in deze kinderbijbel:

De tekst op de achterzijde luidt:

De Bijbel - 'het boek van Jezus' vertelt het verhaal achter alle bijbelverhalen. Heel de Bijbel is nodig om dit verhaal te vertellen. En in het centrum van dit verhaal ligt een baby, het kind van Wie alles af zou hangen. Van de geschiedenis van Noach tot Mozes tot koning David en verder - alle verhalen fluisteren Zijn naam. Jezus is als het verloren stukje van een puzzel; het stukje dat alle andere stukjes met elkaar verbindt. 

Eigenlijk bestaat een Jesse Tree uit verschillende personen uit het voorgeslacht van de Heere Jezus. Dat is bij deze Jesse Tree niet zo, en sommige personen worden zelfs gemist, zoals Ruth. David daarentegen, komt een paar keer voor. Rachab komen we ook niet tegen, maar ik vind het wel mooi om haar naam te noemen. Daarom heb ik bij het verhaal over Jericho (Jozua) toch voor een plaatje van een touw gekozen. 

Bij elk hoofdstuk hoort dus een plaatje. Dat plaatje kun je bijvoorbeeld in huis verstoppen (ik doe het eerst in een organza zakje, en soms zit er nog iets lekkers bij :-) Reken maar dat de kids elke ochtend direct gaan zoeken! Of je doet ze in envelopjes en hangt ze aan een touwtje, of je stopt ze in dit houten huisje, of... 

Tijdens het kleuren van het plaatje, kun je het verhaal uit de kinderbijbel voorlezen. Daarna hang je het op aan een paar takken, of je plakt het op een groot papier, of...

Hier vind je de kalender, voel je vrij hem te gebruiken en te delen!

Veel zegen gewenst in je gezin!

Toen ik klaar was met digitaal knippen en plakken, kwam ik erachter dat Mirjam deze twee jaar geleden ook al zelf gemaakt heeft. We hebben wel vaker dezelfde ideeën ;-)

Mozes (7) - door de rode zee

Om eerlijk te zijn, hebben we dit Bijbelfeest in 2x gedaan. Eerst een stukje over de uittocht, met de nadruk op de wolk- en vuurkolom. En daarna het stukje over de doortocht.

We begonnen met een rondje lopen. Joas en Levi wisten niet waar naar toe, maar papa liep voorop. Hij wist de weg. Toepassing maken is niet moeilijk hè? ;-)

Intussen zag ik deze prachtige wolk aan een strakblauwe hemel. Geen idee of de wolkkolom er zo uitzag, maar ik vond het wel een mooi gezicht. 

Toen de boys terug waren, hebben we met elkaar nagedacht over de wolkkolom. Ik moest denken aan psalm 121. De zon zal u overdag niet steken... De kinderen kennen deze psalm uit hun hoofd, dus dan zie je de oogjes altijd oplichten als je die bekende woorden noemt. 

Ook de vuurkolom bespraken we. Vuur is een beeld van de Heilige Geest. Wij zien nu geen vuurkolom meer, maar toch worden we door de Geest van God geleid! (Romeinen 8:14)

Een leuk werkje vind je hier. Staat nog op de planning om te maken...

Twee weken later (gisteren dus), was de doortocht aan de beurt. Manlief vertelde het verhaal (en ook nog een stukje voorgeschiedenis) aan de hand van deze prachtige platen. Wat getuigt deze geschiedenis van Gods almacht! 

Dit is een ziplock zakje, gevuld met gel. Het stelt de zee voor.

Je kunt heel makkelijk met je handen een pad maken, zodat de poppetjes erover heen kunnen lopen. 

Joas wilde 2 poppetjes achterhouden, dat waren de Egyptenaren. Die legden we onder het zakje.

Na het Bijbelfeest hebben we 2 poppetjes erin gedaan, met nog wat paarden, wielen en speren. 

Het voelt heel lekker aan, het is een voorbeeld van een sensory bag. Kijk maar eens op pinterest.

Helaas sneuvelde het zakje vandaag, toen Ezra van 1,5 ermee aan het spelen was. 't Ruikt hier nu wel lekker :-)

Mirjam, bedankt voor dit idee. Het was natuurlijk onmogelijk om een muurtje van water te maken!

Het werkje kun je hier vinden.

Deze is ook leuk.

Mozes (6) - de tiende plaag

Tijdens onze heerlijke vakantie in België hebben we met elkaar nagedacht over de tiende plaag. Indrukwekkend gedeelte...

De jongens zitten vol verwachting aan tafel. Ik pak een knuffel-lammetje en begin er mee te spelen. Intussen praat ik ertegen: ik vind je zo lief, je bent nu al 4 dagen in ons huis, je bent zo mooi, geen zeer pootje ofzo. Dan komt de papa binnen, opgetogen: het gaat eindelijk gebeuren! Vannacht zijn we geen slaaf meer, maar worden we vrije mensen, na 400 jaar! 

Maar daarvoor moet er wel iets gebeuren. Papa legt het allemaal uit. En ik? Ik vind het wel zielig voor het lammetje, maar ook wel fijn. Want het lammetje gaat sterven in mijn plaats. Papa gaat naar buiten met het lammetje en komt terug met een schaaltje bloed. De jongens zijn onder de indruk. Papa smeert het bloed op de deurposten. Daarna gaan we weer aan tafel zitten.

We merken dat Levi een beetje van slag is. Hij vindt het vaker lastig: wanneer is iets fantasie en wanneer werkelijkheid. We stappen uit onze rol, en gaan verder met een open Bijbel. We hebben een fijn gesprek over het bloed van de Heere Jezus. Ook het avondmaal komt aan de orde. In mijn stille tijd had ik juist een prachtige tekst gelezen die hier heel mooi bij past. 

U bent vrijgekocht met het kostbaar bloed van Christus, als van een smetteloos en onbevlekt Lam.

1 Petrus 1 vers 19

Op stevig papier tekenden we een deur. De deurposten verfden we rood. We kleurden een kleurplaat van een vrolijk Joods jongetje dat de Pesachmaaltijd viert. Als je oudere kids hebt, kun je hier wat uitgebreider op ingaan. Eronder een lammetje met een kruis. Toen de verf droog was, hebben we de deur half uitgeknipt en dit papier op de kleurplaat geplakt. 

Inmiddels hangen de kunstwerken op de deuren van de slaapkamers. Dat had Joas bedacht, en ik vind het wel een heel mooi idee. Achter het bloed zijn we veilig!

Ik hoop de kleurplaat binnenkort een keer op Pinterest te zetten.

Mozes (5) - de eerste negen plagen

We zijn weer terug van weggeweest :-) Afgelopen zondag heb ik met de kids nagedacht over de eerste negen plagen. Het was heel eenvoudig: de Bijbel lag voor mij open bij Exodus 7 t/m 10. Elke keer las ik een stukje daaruit voor, en ik legde wat uit. De jongens kleurden intussen het bijbehorende plaatje. Ik had het werkje gevonden op deze site. Er bovenop een rondje met een 'hoekje' eruit geknipt, een splitpen erin, en klaar. 

Mozes (4) - terug in Egypte

Exodus 4 en 5 waren bij ons vierde Bijbelfeest over Mozes aan de beurt. Dit zijn niet zulke bekende hoofdstukken. Daarom was het een beetje lastig om er een werkje en intro bij te bedenken. Ik vond het deze keer dan ook leuk om er een stukje 'gewone geschiedenis' bij te pakken. Egypte staat uiteraard bekend om de piramides. Misschien, dacht ik, hebben de Israelieten wel mee geholpen aan de bouw daarvan. Toen manlief dat nazocht, bleek dat niet zo te zijn. Het piramide-tijdperk was al voorbij, toen de Israelieten als slaven in Egypte woonden. 

Plaatje van Wikipedia

Als intro toch maar gekozen voor het spelletje om elkaar zo snel mogelijk als mummie in te pakken. Dit vonden de jongens een beetje spannend, dus werd mama ingepakt :-)

 

Daarna vertelde manlief deze geschiedenis aan de hand van de platen van the brick testament.

Mozes zette zijn vrouw en zonen op een ezel en ging op die manier naar Egypte. Wie reed er nog meer op een ezel? Dat wist Joas wel: de Heere Jezus, bij de intocht in Jeruzalem. Maar Hij is ook op een ezeltje naar Egypte gegaan! Toen Hij met Zijn vader en moeder moest vluchten uit Bethlehem voor de boze koning Herodes.

Dat is gelijk een tip, probeer bij elk Bijbelverhaal uit het Oude Testament een link te maken naar het Nieuwe Testament.

Wat verder opviel in dit stuk, is de beproeving. Het volk denkt dat ze bevrijd gaan worden, maar ze moeten juist harder werken! Mooi om Mozes' reactie daarop te zien: hij gaat ermee naar de Heere.

Als 'werkje' bouwden de boys een piramide. (Je kunt het ook van kleine lego of bijvoorbeeld suikerklontjes doen.) Ze mochten zelf bedenken hoe het moest, en dat lukte prima! Hier zie je ook hoe Levi de farao mummificeert :-)

De tekst die we de dag erna geleerd hebben, komt uit psalm 37 vers 40

De Heere zal hen helpen en hen bevrijden; Hij zal hen bevrijden van de goddelozen en hen verlossen, 

want zij hebben tot Hem de toevlucht genomen.

Ik legde het woord goddelozen uit, en Joas wist wel wie er ook goddeloos was: de farao, want die zei: ik ken de Heere niet.

Mozes (3) - geroepen

Het derde Bijbelfeest over Mozes. Het was heerlijk weer, dus we hebben het buiten gedaan. De concentratie van de jongens was niet opperbest, maar viel ook niet tegen :-)

Daarna vertelde ik de geschiedenis dat Mozes geroepen werd bij de berg Horeb. Hij zag een brandende doornstruik die niet verbrandde. Heel bijzonder. God sprak tot hem. Voor we begonnen, had ik gezegd dat iedereen zijn sandalen aan moest doen. Toen ik bij het stukje was dat Mozes zijn schoenen uit moest doen, deden wij dat ook allemaal. We hebben met elkaar gepraat over de heiligheid van God.

Het is bijna ongelooflijk hoe Mozes tot 4x toe zegt dat hij niet wil / kan / durft. Maar  uiteindelijk is hij toch gehoorzaam en vertrouwt hij op de Heere. Ook dat is weer een les voor ons.

De boys verfden een braamstruik, daarna plakten we er vlammetjes van vliegerpapier overheen. De voetstappen ernaast, heb ik van de muur gehaald. Die hingen daar nog steeds (klik).

Mozes (2) - aan het hof

We hebben deze keer geen foto's gemaakt. We hadden geen intro, en zelfs geen werkje. Toch was het goed. Samen rond de Bijbel, dat is altijd goed!

Het ging over de tijd die Mozes in het paleis was. Maar vooral over het gebeuren als hij bij zijn volk gaat kijken. Hij ziet dat een Israeliet geslagen wordt door een Egyptenaar. Daar wordt hij zo boos om, dat hij de Egyptenaar doodslaat en onder het zand verstopt. Mozes was iemand van: niet denken maar doen. Dat was wel herkenbaar voor onze jongens. En ook dat Mozes het stiekem deed. Kunnen we iets verbergen? Voor elkaar wel, maar voor God niet! Het is belangrijk om alles in het licht te brengen, anders brengt het scheiding.

De volgende dag ziet hij dat twee broeders ruzie hebben. Dat is nog erger, en ook daar hebben we met elkaar over nagedacht. Mozes moet vluchten, maar in de woestijn gebeurt er iets moois. Hij wordt schaapherder. De Heere maakt hem klaar om een goede leidsman te worden: zachtmoedig, nederig en gehoorzaam. Hij gaat op de Heere Jezus lijken!

Dus: deze keer geen plaatjes en geen foto's, geen linkjes en geen filmpjes :-) Alleen het Woord!

Mozes (1) - geboorte

We begonnen onze serie over Mozes uiteraard bij het begin :-) de geboorte van Mozes. Wat een bijzondere geschiedenis! Moet je je eens voorstellen: je lieve, kleine, schattige baby in een mandje. In de rivier! Het lijkt me vreselijk. Wat spreekt daar een Godsvertrouwen uit van moeder Jochebed. En het werd niet beschaamd!

Als intro hadden we een bak water met allerlei voorwerpen. De boys mochten raden of het zou drijven of zinken. Daarna pakte ik een popje van klei. Zou die zinken of blijven drijven? Het zonk. Toen pakte ik het mandje erbij, en nu bleef het drijven! Levi legde zelf de link naar de ark, mooi hè? Daar praatten we met elkaar nog even over door.

Daarna vertelde ik de geschiedenis uit Exodus 2. Er werd aandachtig geluisterd: 

Tot slot maakten we een werkje (deze kleurplaat), die we nog 'opleukten' met wat riet. 

Hier vind je nog een leuke doolhof.

's Avonds speelden we het verhaal nog na. Leuk om met elkaar te doen! Ook erg leuk om de kinderen te zien in hun rol. 

Joas de prinses, Levi als Mirjam. (En papa de soldaat.)

Mama Jochebed bidt voor de kleine baby in het mandje.

De prinses komt naar de rivier, Mirjam heeft zich verstopt.

De prinses vindt de baby.

Verlegen Mirjam en verlegen prinses :-)

Blij dat de kleine baby weer terug is!

Nieuwe serie over Mozes, maarrr...

't Is alweer een poosje geleden dat hier een blog verscheen, en dat heeft een reden. Toen wij de serie over de vrucht van de Geest afgerond hadden, zijn manlief en ik weer eens na gaan denken over onze Bijbelfeesten. Waarom doen we het? Wat willen we onze kids meegeven? Misschien dat onze kids nog niet helemaal toe waren aan de vrucht van de Geest. Misschien is het belangrijker om hen de grote daden van de Heere te vertellen. Ja, dát is belangrijk! Waarom? Zodat ze hun hoop op God zouden stellen. (Zie Deuteronomium 6 en Psalm 78). 

Oké, daar waren we het over eens. Nu de vraag: hoe gaan we dat doen? We kwamen op het idee om dit te doen aan de hand van het leven van een Bijbelse persoon: Mozes.

Maarrr, toen keek ik op de blog van mijn lieve vriendin Mirjam - en zag dat zij ook bezig is met een serie over Mozes. Wat nu? Moeten wij dan iets anders kiezen? Nee, daar was mijn man heel duidelijk in. We hebben dit biddend besloten. Moet ik dan maar stoppen met bloggen? Eerst maar een mailtje naar Mirjam met het probleem. Ik kreeg een lief mailtje terug, waarin o.a. stond: "we zijn niet elkaars concurrenten". 

Ik ga door met bloggen, omdat ons gezin uniek is. Omdat ik het ook fijn vind als ons archief niet onderbroken wordt. Omdat ik denk dat het voor anderen toch tot zegen en inspiratie kan zijn. 

Gisteren hadden we ons tweede Bijbelfeest over Mozes, dat hij die Egyptenaar dood sloeg en verborg in het zand, en dat hij daardoor uiteindelijk moest vluchten. Het was een heel eenvoudig Bijbelfeest, zonder intro en zonder verwerking (en zonder foto's). Maar wel heel waardevol. Ik had ook echt de tijd genomen om het Bijbelverhaal goed voor te bereiden. Dit was wel een les voor mij. Het hoeft er niet 'gelikt' uit te zien, er hoeft geen prachtige blog over te verschijnen. Uiteindelijk gaat het om de inhoud, raakt die het hart van de kinderen? 

Misschien is dit ook een bemoediging voor jou, als het soms niet op rolletjes loopt. Of als je denkt: bij een ander ziet het er altijd leuker uit. We leven niet voor anderen! We hebben straks verantwoording af te leggen aan onze hemelse Vader. Gisteren hoorde ik een prachtige preek. Ik heb dit onthouden: je roeping is datgene aan verantwoording wat God jou heeft gegeven. Het hoeft niet zo groots en interessant of ver weg te zijn. Kijk om je heen, kijk in de ogen van je kinderen, en rén! (1 Kor.9:24)

Binnenkort trouwens toch nog een blogje hoor, over het eerste stukje uit het leven van Mozes :-)

Vrucht van de Geest (11) - afsluiting

Ons laatste Bijbelfeest over de serie van de Vrucht van de Geest. We waren benieuwd hoe de kinderen het hadden ervaren. Misschien waren ze soms gefrustreerd, als ze merkten dat er geen vrede of vriendelijkheid in hun hart was. Daarom vonden we het belangrijk om het deze keer over de wortel te hebben. In Openbaringen 22:17 zegt de Heere Jezus "Ik ben de Wortel en het Nageslacht van David, de blinkende Morgenster."

De afgelopen tijd waren we bezig geweest met zaaien en verpotten. (Verhuizen, volgens Joas :-) De boys wisten dus wel worteltjes zijn. Maar waarom zijn ze zo belangrijk? Als een plantje geen worteltjes heeft, draagt het geen vrucht. Sterker nog: het gaat dood. Wat een les! 

Als we in eigen kracht proberen om de vrucht van de Geest voort te brengen, zullen we falen. We moeten geworteld zijn in de Heere Jezus. Dat was echt het centrale onderwerp van deze middag. 

Hoe gingen we te werk? Deze cijfermatten lagen op de grond en de kids mochten om de beurt met een knuffeltje gooien. Voor me had ik een lijstje met de vrucht van de Geest. We praatten met elkaar over dat specifieke stukje, en de jongens mochten intussen het bijbehorende bloemblaadje inkleuren van deze bloem. (Ik had er na het printen nog met een marker cijfers in geschreven.) Elke keer stelde ik dezelfde vraag (met andere woorden): wanneer heb of zie je echt dit stukje van de vrucht in je leven? En elke keer was het antwoord: als je de Heere Jezus kent.

En o ja, als we een cijfer hadden gehad, haalden we die weg - anders duurde het eindeloos ;-)

Tenslotte nog een boekentip. Wel Engelstalig, maar de illustraties zijn ook schattig. 

Ik heb het gewoon bij bol.com besteld. Er is ook een meisjes variant.

Objectles: wat gebeurde er aan het kruis?

Een heel mooie manier om de kinderen te laten zien wat Jezus aan het kruis heeft gedaan.

Wat heb je nodig? 

1. aansteker

2. witte kaars

3. gekleurd water

4. glas of kleine vaas

5. bord

6. muntje

Laat het muntje zien en vertel dat 'jij en ik' dat zijn. Leg het op het bord, een beetje aan de rand. 

Daarna gooi je het gekleurde water erover heen, een beeld van de zonde. 

(Ik gebruikte kleurstof, maar je kunt ook limonadesiroop gebruiken.)

Nu zet je de witte kaars in het midden: beeld van Jezus, smetteloos rein. 

Hij kwam op deze zondige aarde, in onze ellende.

Steek de kaars aan: Jezus is het Licht van de wereld. (Johannes 8:12)

Zet nu het glas of de vaas over de kaars. Wat gebeurt er? De kaars gaat uit: beeld van Jezus' dood. 

En het water wordt 'opgezogen' in het glas, het muntje komt (bijna) droog te liggen.

Jezus nam onze zonden op Zich, zodat wij vrij zijn!

Met toestemming overgenomen van de blog van Amy-Marie.

Fotoblog over onze stille week en het Paasfeest

Zondag: intocht. 1 kaarsje blazen we uit in de Paastuin.

Maandag: voetwassing. Lekker bubbelbadje.

Dinsdag: avondmaal. Matzes bakken.

En avondmaal vieren met elkaar.

Woensdag: Gethsémane, objectles over wat er gebeurde aan het kruis.

(Hier komt nog een uitgebreide blog over.) 

Donderdag: verloochening

Vrijdag: Golgotha. 

Als we met elkaar over over onze zonden nadenken, vertelt Levi dat hij nooit iets verkeerd doet. 

Zie je hem denken? We hadden een mooi gesprekje!

Een mooie verwerking was dit: eerst een canvas zwart verven. Als het droog is, een kruis met schilderstape erop plakken. Daarna met de achterkant van een spijker (we voelden even aan de andere kant: wat schérp...) met witte verf het kruis stempelen, en de tape verwijderen. 

 

Zaterdag: begrafenis, een steen voor het graf.

Zondag: de steen is weg! En de kleine steentjes bij het kruis ook. Die hebben we in de sloot gegooid.

Maandag: we maken 'opstandingsbroodjes'. Maar we vinden ze niet zo lekker :-)

Toen de broodjes in de oven stonden, vertelde ik het lijdens- en opstandingsevangelie aan de hand van smarties. 

Zie deze site. Ik gebruikte mini-smarties, maar daar zitten geen rode bij. Toen maar een rode m&m erbij gedaan: de grootste, én belangrijkste...

Tenslotte maakten we een slinger, want het is feest! De jongens kunnen de woordjes die erop staan lezen. 

Als allerlaatste: nog een foto van de plaatjes en het kruis.