Kerstbijbelfeest - de herders en de engelen

Ons kerstfeest begon met een traditie: de kinderen kregen een nieuwe kinderbijbel. 

Deze keer van S. Lloyd-Jones: de Bijbel, het boek van Jezus - elk verhaal fluistert Zijn naam. 

Ook aten we beschuit met muisjes :-)

Eerste Kerstdag gingen we 's ochtends met elkaar naar de kerk. Daar mochten de kinderen van de zondagsschool ook iets laten horen, het thema was 'licht en duisternis'. De preek sloot hierbij aan - verrassend: over de genezing van de blinde, uit Johannes 9. Aan het einde van dit gedeelte staat: en hij aanbad Hem. Mooi hè?!

Tweede Kerstdag vierden we kerst met ons gezin. Ook hier kwam het stukje van aanbidding terug, ik vind dat altijd weer bijzonder om te zien hoe de Heere die dingen leidt. Het ging over de engelen en de herders. Van hen allebei staat ook geschreven dat ze God verheerlijkten, hem aanbaden. 

We begonnen met de voeldoos (simpel zelf te maken!). Hier zaten allerlei dingen in die er in de hemel niet zijn: zakdoek (geen tranen), pleister (geen pijn), kaars (Jezus is het Licht), zwaard (geen oorlog), sleutels (geen dief). Daarna praatten we er even over door, hoe goed en mooi het in de hemel is. Toch wilde de Heere Jezus die heerlijke plaats verlaten om naar deze aarde te komen. Voor ons!

Daarna vertelde manlief de bekende geschiedenis over de herders in het veld. Wat zullen ze geschrokken zijn. En wat zullen ze blij geweest zijn! Het is een bekend verhaal, zeker voor ons. Maar ik vind het elke keer toch weer prachtig om te lezen hoe God Zelf de geboorte van de Zaligmaker bekendmaakt.

Nog even iets over het aanbidden. Tedd Tripp zegt dat kinderen geschapen zijn als aanbidders. Als ze God niet aanbidden, dan aanbidden ze iets of iemand anders. En wat zien we dat ook in de wereld om ons heen! Wat een belangrijke taak hebben wij als ouders gekregen, om onze kinderen te leren Wie ze moeten aanbidden. Hij is het waard!

Als werkje maakten we deze herders. Hier vond ik nog een leuke kleurplaat. 

Advent (2) - kerstkaarten en "candy cane"

In onze adventskalender zat een kaartje waarop stond: vandaag maken we kerstkaarten. Normaal gesproken verstuur ik die niet, laat staan dat ik ze zelf maak :-) Maar nu kon ik er dus niet omheen... 

De kaarten kocht ik uiteindelijk, ik vond deze zó mooi! We versierden ze wel zelf. Morgen brengen we ze bij onze buren. We wonen in de polder, dus veel contact met onze buren hebben we niet - dat krijg je als er ongeveer 700 meter tussen zit. Ik ken de meesten wel oppervlakkig, weet dus van sommigen dat hun kinderen op een christelijke school zitten en anderen zijn Rooms Katholiek. 

Onverwacht sloot dit moment toch mooi aan bij de tekst uit Johannes 3:16. "...opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft..." We hadden er een gesprekje over: wat is dat dan, verloren gaan? Wat zou het mooi zijn als onze buren ook in de Heere Jezus gaan geloven hè? Wie weet, mag deze kaart daaraan bijdragen. We bidden ervoor!

En, wat zijn die zuurstokjes dan? Zoals je ziet, vormen ze een hart: "want zo lief had God de wereld..." Maar er zit veel meer symboliek in! Deze blog vond ik vorig jaar. Bedankt voor de inspiratie, Amanda!

We bekeken het zuurstokje eens goed: waar lijkt het op? Joas vond een staf: klopt! Jezus is de Goede Herder, we mogen achter Hem aan. Als je hem omdraait is het een J: van Jezus onze Zaligmaker. En de kleuren? Rood van het bloed en wit van zuiver, rein, smetteloos, zonder zonde... het leven dat onze Heiland leefde. En wat een wonder: als we in Hem geloven, ziet de Vader ons ook zo: alsof we nooit 1 zonde gedaan hebben! 

PS. Ze smaken niet zo giftig als ze er uit zien, zegt manlief :-)

Bijbelfeest - Advent (1)

Afgelopen zondagochtend wilden we een belangrijk Bijbelfeest vieren over de vraag waarom de Heere Jezus eigenlijk geboren moest worden? Ik vind het belangrijk om elk jaar deze vraag een keer centraal te stellen. Want kerst is wel een feest, maar de aanleiding daarvoor zéker niet...

k heb inspiratie opgedaan bij Mirjam, dank je wel! Om te beginnen had ik twee keer een wereldbol met vetkrijt gekleurd. De ene had ik daarna zwart geverfd en lag uit het zicht van de kinderen, de ander lag op tafel. We praatten met elkaar over de schepping: wat had God alles prachtig gemaakt! Maar het bleef niet zo, de duivel is de vijand van God en hij wil alles kapot maken. We noemden zonden op, uit de (bekende) Bijbelverhalen, maar ook uit ons eigen leven. Elke keer zetten we een zwarte streep, tot de mooie wereldbol helemaal niet meer zo mooi was. Weg ermee... Dat had God ook kunnen doen, maar wat is Hij genadig geweest... en nóg!

Daarna pakte ik de andere wereldbol en kraste er met een satéprikker wat symbolen in: een hart, een kribbe, een kruis. (Sorry, geen foto.) Intussen vertelde ik het Evangelie.

Daarna kleurden de boys een wereld in de vorm van een hart. Ik denk dat het vervolgd wordt, de tekst uit Johannes 3:16 gaat namelijk verder. Maar ik ben nog aan het broeden...

Dit Bijbelfeest ging gepaard met veel strijd: zelf was ik niet helemaal in de stemming, beetje down: einde van de maand :-( En, ik voelde me ook echt niet geschikt om dit belangrijke onderwerp aan de kinderen uit te leggen. Bovendien werd die middag mijn man ingezegend als diaken. Joas, onze oudste, zat duidelijk niet lekker in zijn vel: ik merkte echt soort weerstand bij hem. Ezra, onze jongste, werd twee keer huilend wakker. En Levi? Die vroeg elke keer: wat gaan we nu doen, mam? Dus voor hem wilde ik doorgaan, anders denk ik dat we gestopt waren. Dan had er één zijn zin gehad... 

Doen jullie dat weleens? Stoppen als je merkt dat het echt niet loopt, en er geen ontvankelijkheid is?

Het doel van advent

Nieske Selles (auteur van o.a. het boek "Vier het samen" - met je gezin toeleven naar christelijke feestdagen), 

heeft een Facebook-pagina gemaakt om met elkaar vier weken verwachtingsvol uit te zien naar kerst met je gezin. 

Ze schreef onderstaand stukje, en het is uit mijn hart gegrepen. Het raakte me, zette me aan het nadenken... en daarom geef ik het graag door. Met toestemming neem ik het over.

Deze pagina is niet in het leven geroepen met als doel dat we alleen maar gezellig met zn allen gaan knutselen en freubelen op weg naar Kerst. In een tijd waarin er grote onzekerheden zijn, hebben wij als christelijke ouders een heel zekere boodschap voor onze kinderen: Namelijk dat Jezus gekomen is in onze duisternis! Van die hoop mogen wij als ouders getuigen naar onze kinderen. Met het verlangen dat zij hun vertrouwen op God zullen stellen! (Psalm 78:7) Ik hoop en bid dat we als gelovige ouders dat doel voor ogen zullen houden de komende tijd. Christelijke feesten zijn bij uitstek geschikt om handen en voeten te geven aan de geloofsopvoeding. Ik vind het hartverwarmend en heel bemoedigend dat zovelen van jullie dit verlangen met mij delen. Laten we samen dat ene doel voor ogen houden de komende weken: We leven inhoudsvol toe naar Kerst, omdat we graag willen dat onze kinderen hun vertrouwen op God zullen stellen! Veel zegen daarbij! 

Adventskalender

Zojuist onze adventskalender uitgedacht... Even een kort blogbericht, wie weet kun je het nog gebruiken. Ik heb deze kalender bij de Action gekocht en hem een beetje bewerkt. 

In de vakjes komen 3 verschillende dingen, dus afwisseling genoeg: allereerst briefjes met de namen van de Heere Jezus. We zoeken in de Bijbel op waar dit staat. Dan schrijven we die Naam op een 'ornament' waarna de kinderen die mogen versieren / kleuren en aan onze Jesse Tree hangen. 

(In dit blogbericht van vorig jaar, zie je een plaatje van onze Jesse Tree.)

1. ZOON VAN DAVID (Mattheus 1:1)
2. RAADSMAN (Jesaja 9:5)
3. ZALIGMAKER (Mattheus 1:21)
4. LICHT DER WERELD (Johannes 8:12)
5. GOEDE HERDER (Johannes 10:11)
6. BLINKENDE MORGENSTER (Openbaringen 22:16)
7. STERKE GOD (Jesaja 9:5)
8. LEEUW VAN JUDA (Openbaring 5:5)
9. VREDEVORST (Jesaja 9: 5)
10. LAM VAN GOD (Johannes 1:29)
11. WEG, WAARHEID, LEVEN (Johannes 14:6)
12. IMMANUEL (Mattheus 1:23)

Ik doe ook een paar voorwerpen in de vakjes. We lezen dan het stukje uit de Bijbel wat erbij hoort. Zelf vind ik dat het mooie aan de inhoud van deze kalender, dat de Bijbel bijna elke dag open gaat.

13. Trouwringen (Jozef en Maria) (Lukas 1:27)

14. Wol  (herders) (Lukas 2:8-12)

15. Bladmuziek  (engelenkoor) (Lukas 2:13,14)

16. Hooi  (kribbe) (Lukas 2:7)

17. Ster  (wijzen) (Mattheus 2:2)

En tot slot schrijf ik wat activiteiten op een briefje, wat we dus die dag gaan doen.

18. Kerstkaarten maken (voor de buren)

19. Koekjes bakken (en bij mw de Ruiter brengen)

20. Ster knutselen (Jezus is de blinkende Morgenster)

21. Filmpje kijken (kerstliederen Nederland Zingt)

22. Spelletje doen (kerst-memory)

23. Brief schrijven (voor sponsorkindje)

24. Eten bij kaarslicht (Jezus is het Licht)

Ik probeer de briefjes met namen, voorwerpen en activiteiten af te wisselen per dag. En als het kan, wil ik ze ook een beetje op elkaar aan laten sluiten: bijvoorbeeld nr. 6, 17 en 20 achter elkaar.

Hier staan wat leuke labels, die je eventueel kunt gebruiken om op te schrijven. 

Veel zegen gewenst in deze adventsperiode! 

Advent = verwachten. Uitzien naar de komst van onze Koning...

Vrucht van de Geest (6) - Vriendelijkheid

Dit Bijbelfeest begonnen we met een nieuwe traditie: we willen elke keer starten met het aansteken van een kaars. Als beeld van de Heere Jezus: Hij is het Licht der wereld, en om Hem gaat het!

Daarna hebben we heerlijk met elkaar gezongen, zo mooi om ook op deze manier het Evangelie in te scherpen!

Onze intro bestond uit een blinddoek, een watje en een stukje schuurpapier. Terwijl ze aan het watje voelden, zei ik vriendelijke dingen over hen. Bijv: wat zie je er mooi uit, wat kun je dat goed. En bij het stukje schuurpapier was ik onvriendelijk: blijf af, wat een lelijke trui. 

Daarna praatten we nog even verder over de verschillen: het watje voelt lekker zacht, is fijn om te voelen. Zo is het ook met vriendelijk zijn. Daar wordt de ander (en jijzelf) blij van. En het stukje schuurpapier is echt niet aangenaam, dat doet zelfs een beetje pijn. Zo is het ook als je onvriendelijk doet: je kunt een ander pijn doen met je woorden of je daden.

Manlief vertelde de geschiedenis van David, Nabal en Abigaïl. Nabal was verre van vriendelijk, toen de herders van David om eten en drinken vroegen. Abigaïl was juist erg vriendelijk, en zij zocht de vrede. Intussen bekeken we de platen van 

deze site. 

Als het in het verhaal over 'vriendelijkheid' ging, mochten de jongens het watje pakken, en als er 'onvriendelijk' werd gedaan, pakten ze het schuurpapiertje. Op die manier waren ze er echt bij betrokken.

Als verwerking maakten we poppetjes: Nabal de onvriendelijke, met schuurpapier op zijn kleren.

En Abigaïl de vriendelijke, met watjes op haar jurk. Op deze site kun je de figuurtjes downloaden. Uiteraard kun je ze ook gebruiken voor allerlei andere (Bijbelse) personen!

Tot slot: om dit stukje van de vrucht van de Geest wat dichterbij de kinderen te brengen, het volgende idee. In het ene potje zitten zachte bolletjes die in het andere potje moeten komen. Dat kan door iets vriendelijks te zeggen of te doen. Maar als er iets onvriendelijks gezegd of gedaan wordt, gaan er twee bolletjes uit! Als het andere potje vol zit, komt er een verrassing in. (Ik denk iets lekkers.) Je snapt wel dat de 'ik vind je liefs' me nu om de oren vliegen :-) Maar het is absoluut zo dat de kids zich er echt meer bewust van zijn, en dat was ons doel!

De Bijbeltekst die we aanleren, komt uit Efeze 4:32 

Maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft. 

Vrucht van de Geest (5) - Geduld

We begonnen ons Bijbelfeest over geduld met wat liedjes en gebed. Daarna vroeg ik of de jongens eigenlijk wel wisten wat 'geduld' is. Joas wel hoor: als ik een snoepje krijg, maar nog moet wachten tot mama het geeft :-) Of als ik papa mag helpen, en papa nog niet klaar is. 

We noemden nog wat voorbeelden waarbij het heel belangrijk is om geduld te hebben: een zwangerschap, het plukken van aardbeien (als ze nog groen zijn, en je eet ze al, krijg je een zere buik), het bakken van koekjes of een cake...

Ik vertelde dat het in de Bijbel ook vaak over geduld gaat. Wat was God geduldig met het volk Israel, in de woestijn. Nehemia 9:17 spreekt daar heel mooi over.

Zij hebben geweigerd te luisteren en zij hebben niet gedacht aan Uw wonderen die U bij hen had gedaan. Zij zijn halsstarrig geweest en in hun opstandigheid hebben zij een hoofd aangesteld om terug te keren naar hun slavernij. Maar U bent een God Die menigvuldig vergeeft, genadig, barmhartig, geduldig, rijk aan goedertierenheid, en U hebt hen niet verlaten.

Joas wist nog een voorbeeld uit de Bijbel. Hij vertelde over het wachten op de Heere Jezus. In eerste instantie dachten we dat hij de geboorte van Jezus bedoelde, maar toen ik er later nog met hem over door praatte, bedoelde hij de wederkomst! Ook hierbij een prachtige tekst uit het Woord, Jakobus 5:7. Uiteraard spreekt ons dit erg aan, als boerengezin ;-)

Wees daarom geduldig, broeders, tot de komst van de Heere. Zie, de landbouwer verwacht de kostbare vrucht van het land, en heeft daarbij geduld, totdat het de vroege en late regen zal hebben ontvangen.

Ik vertelde de geschiedenis uit 1 Samuel 13, waar Saul moet wachten op Samuel. Hij staat klaar om de strijd aan te gaan met de Filistijnen, maar heeft van Samuel de opdracht gekregen om te wachten. Na 7 dagen zou de profeet komen om het offer te brengen. Maar het wachten duurt lang:  zijn soldaten vluchten, en het leger van de vijand wordt alleen maar groter. Eindelijk heeft Saul geen geduld meer, en hij brengt zelf het offer. Met als dramatisch gevolg dat hij geen koning zal mogen blijven...

We zaaiden tuinkers: rustig wachten tot het zaad ontkiemt en opkomt, ook een lesje in geduld :-)

Daarna maakten we nog een mooie kleurplaat van een slak.

(Ik zei dat de slak wel heel veel geduld moest hebben, voor hij bij de ark was. Maar manlief dacht dat hij vast met een ander dier mee gelift was...)

In ieder geval werd er heel netjes en geduldig gekleurd!

Een mooie tekst om aan te leren is Spreuken 16:32 

Een geduldig man is beter dan een dappere held.

P.S. Dit stukje van de vrucht van de Geest komt heel dichtbij hè, voor ons als moeders. Wat wordt ons geduld soms op de proef gesteld... Er gaan hier op een dag soms heel wat verzuchtingen richting de hemel: o Heere, geef me geduld, heel veel geduld... Ik wil zo graag met mijn kinderen omgaan, zoals God met mij omgaat... 

Wat is het geheim? 

Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, 

zo ook u niet, als u niet in Mij blijft. Johannes 15:4

Vrucht van de Geest (4) - Vrede

Eigenlijk wilde ik deze serie 'bouwen' rond het leven van David. Bij 'liefde' en 'blijdschap' lukte dat wel. 'Vriendelijkheid' zou mooi bij de geschiedenis van Mefiboseth passen. Maar volgens manlief werd het toch een beetje te 'smal', dus koos hij bij dit deel van de vrucht voor Abraham en Lot, uit Genesis 13.

Als intro had ik wat plaatjes opgezocht en geprint die te maken hadden met vrede, of juist niet. De boys mochten deze op het juiste papier leggen, en intussen praatten we er over door. De platen heb ik op 'kinderooghoogte' gehangen, en ik zie de jongens er regelmatig even naar kijken.

Daarna vertelde manlief uit de Bijbel. Heel beeldend, compleet met een kameel :-) Mooi om de nadruk te leggen op de vrede die Abraham met God had. Hij zocht de vrede met zijn medemens, en door de vrede van God was hij ook een tevreden mens. En natuurlijk ging het over de herders die helemaal geen vrede met elkaar hadden, maar ruzie zochten om het beste plekje voor hun kuddes.

We maakten deze verwerking: een driehoek van stroken papier. Bovenaan een plaatje van een kruis met de Leeuw en het Lam. Daaronder twee plaatjes van twee kindjes. Vrede met God = vrede met de mensen om je heen. We weten dat de praktijk van het leven weerbarstiger is. Het is helaas niet zo simpel als 1+1=2.

Zelf vond ik het werkje een tikkeltje saai. Je zou achter de driehoek nog een mooi papier kunnen plakken, bijvoorbeeld door de kinderen ge'water'verfd. Hier vind je nog wat kleurplaten over Abraham en Lot.

Tot slot plakten we een stikker op ons hart. Ik had niet echt inspiratie om een boom met vruchten te schilderen, of iets dergelijks. Dit vond ik ook een mooi beeld: de vrucht van de Geest, met al haar aspecten, in ons hart en leven.

Vrucht van de Geest (3) - Blijdschap

Ons derde bijbelfeest over de vrucht van de Geest: blijdschap! 

De picto hieronder zit al een poosje op Joas z'n plekje aan de eettafel. De laatste tijd reageerde hij echt boos op een terechtwijzing. Of hij deed boos tegen zijn broertje. Of werd boos als iets niet lukte, of... Door deze picto's én door gebed gaat dit nu best goed. Ik merkte zelf dat ik van binnen ook boos en geïrriteerd werd, als ik met zijn gedrag werd geconfronteerd. En aangezien onze oudste bink hoogsensitief is, voelde hij dat haarfijn aan...

Deze boosheid staat haaks op de blijdschap waar we het deze middag over zouden hebben. We begonnen deze keer met een soort sketch. Ik had een boos masker op, en manlief een blij masker. Eerst moesten we iets opruimen, manlief blij, 'want dan wordt het zo netjes hier'. En ik boos, 'want ik moet altijd alles alleen opruimen'. Daarna trokken we sokken aan, manlief blij, 'want dan krijg ik lekkere warme voeten'. En ik boos, 'want het lukt helemaal niet'. Uiteraard dikte ik het lekker aan, waardoor Joas zelfs de slappe lach kreeg :-)

Daarna zongen we wat liedjes waar we blij van werden, oa "een fontein vol van blijdschap". 

"Blij, blij, mijn hartje is zo blij" past er ook goed bij.

Ik vertelde de geschiedenis uit 2 Samuel 6, waar David danste voor de ark, toen deze terug werd gebracht in Jeruzalem. Wat een prachtig hoofdstuk uit het Woord! David was oprecht blij, en dat kwam door het teken van de aanwezigheid van de Heere! Als de Heere bij je is, heb je echte blijdschap. Michal daarentegen, was boos op David, toen hij thuiskwam 'om zijn gezin te zegenen'. Wat een teleurstelling moet dat geweest zijn voor hem. En wat een les voor ons als vrouwen...

We maakten van waterballonnen blije gezichtjes. Deze gooiden we tegen het boze gezicht aan (wat ik met stoepkrijt op de muur had getekend) zodat dat verdween. "Overwin het kwade door het goede."

Vrucht van de Geest (2) - Liefde

Wat een mooi onderwerp, de liefde! Ik las ergens: liefde is het sap in de vrucht van de Geest. 

We begonnen ons bijbelfeest met het zingen van een paar liedjes, waaronder deze, 

uit de 'Gele Bundel': Al sprak ik met een mensentong...

Daarna mochten de kinderen een snoepje pakken uit het hart. Toen ze aan tafel kwamen, vroegen ze er niet eens om. En toen ze eenmaal het snoepje hadden, wachtten ze netjes tot ik zei dat ze het op mochten eten. Het leek de vrucht van zelfbeheersing wel :-)

Op elk papiertje had ik een tekst uit de Bijbel geschreven, die over liefde ging. (Idee van deze blog.) Bijv. Joh. 15:12 Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. En Matth. 22:37-39, over het grote gebod. Ook Lukas 6:27 over het liefhebben van je vijanden. En 1 Joh. 4:7 Geliefden, laten wij elkaar liefhebben, want de liefde is uit God; en ieder die liefheeft is uit God geboren en kent God. 

Manlief vertelde kort iets over de genoemde tekst. Als je kinderen ouder zijn, is het een tip om alleen de tekstplaats op het papiertje te schrijven, zodat ze het zelf in de Bijbel op kunnen zoeken. 

 Hierna vertelde ik een stukje uit het leven van David. Zijn naam betekent: geliefde, lieveling, vriend. Hij had de Heere lief (psalm 116). Maar ook zijn vriend Jonathan. In 1 Sam. 18:1 staat dat Jonathan David liefhad als zichzelf. Hieronder zie je de twee vrienden samen ;-)

Ook zie je Saul. Eerst had Saul David ook lief, maar later werd Saul een vijand van David. Toch bleef David Saul wel liefhebben. Hij kreeg twee keer de kans om Saul te doden, en twee keer deed hij het niet!

 David snijdt een stukje van Sauls mantel.

David neemt Sauls speer en waterkruik mee.

Ik had een emmer playmais gekocht waar Joas al dágen mee wilde spelen. 

Daarom een werkje hiermee. 

De komende tijd willen we 1 Kor. 13: 4-8 uit ons hoofd leren.

Tot slot nog een mooi filmpje. Zou je evt ook als intro kunnen gebruiken.

Bible Detective

Afgelopen zondag heeft manlief de kinderen uit de Bijbel onderwezen:

Joas heeft voor zijn verjaardag dit boek gekregen:

Hij mocht zelf een plaat uitkiezen, waar papa over zou vertellen... en koos voor deze plaat:

 Het boek is absoluut een aanrader! Mooie platen waar je kinderen uren naar kunnen kijken. 

In het Nederlands nog niet verkrijgbaar, maar in het Engels leer je dubbel :-)

Oh ja, dit maakten we nog: een kruisje van klei, versierd met strijkkraaltjes...

Vrucht van de Geest (1)

Een fotoblogje van afgelopen zondag... We hebben de bakvorm van het hart nog een keer gebruikt. 

(Met Pinksteren hadden we een hart van ijs gemaakt, klik hier.)

Nu maakten we een 'zacht' hart, gevuld met lekkere vruchtjes. Mmmm!

De vrucht van de Geest is echter: 

liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, 

goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

Galaten 5:22

Mijn grote knecht, altijd bereid (nou ja, bijna dan) om te helpen bij een klusje.

 "En nog een stukje vriendelijkheid er bij..."

 Het is nog leuker om de vruchtjes direct in de bakvorm te doen.

Een beetje bleekjes, ik had biscuitdeeg gedaan. Cakebeslag is lekkerder denk ik.

Hoewel de boys gesmuld hebben hoor :-)