Vrucht van de Geest (9) - zachtmoedigheid

Zachtmoedigheid, dat is iets waar in mijn leven een bordje bij staat: werk in uitvoering. Gisteren nog, toen er weer eens een beker om ging. Ik moest niet tot 10 maar tot 100 tellen... 

En toch is er een diep verlangen in mij om een zachtmoedige vrouw en moeder te zijn. Wat een troost dat onze Heiland zegt: kom maar bij Mij... leer maar van Mij... want IK ben zachtmoedig en nederig van hart. (Mattheus 11:29)

Zachtmoedigheid is trouwens geen karaktertrek. Zoiets van: het zit wel of niet in je. Mozes wás het in ieder geval niet. Hij sloeg zo een Egyptenaar dood. Maar hij is het wél geworden. In Numeri 12:3 staat dat hij zeer zachtmoedig was, meer dan alle mensen die op de aardbodem waren. Hoe was dat mogelijk? Door zijn omgang met God! Wat een les voor mij. 

En nog iets, was Mozes een watje? Een slappeling? Iemand zonder ruggengraat? Integendeel! Zachtmoedigheid is een uitdrukking van kracht. Kracht die onder controle is gebracht. Ergens op internet las ik dat dit woord gebruikt werd voor bijvoorbeeld een wild paard dat getemd werd. 

Maar goed, voor ik nog meer ga preken :-) nu naar ons Bijbelfeest van deze middag. We begonnen met een intro. (Dank je, Mirjam.) Ik schonk twee keer water in, en knoeide twee keer. De eerste keer reageerde manlief niet echt zachtmoedig, de tweede keer zeer zachtmoedig. Herkenbaar en hilarisch voor de boys, met name Joas zat zich te verkneuteren.

Daarna legde ik het begrip nog wat verder uit en keken we wat de profeet Jesaja al over de Heere Jezus vertelde. In hoofdstuk 42:2 staat: Hij zal niet schreeuwen, Hij zal Zijn stem niet verheffen. En in hoofdstuk 53:7 ...maar Hij deed Zijn mond niet open. Als een lam werd Hij ter slachting geleid... Een lam is wel het toonbeeld van zachtmoedigheid. Het voelt zelfs zacht. Een leeuw gromt en brult en verscheurt: het tegenovergestelde! 

Daarna gingen we naar het Nieuwe Testament, waar de Heere Jezus het ook van Zichzelf zegt. Dat heb ik hierboven al beschreven. Toch kwamen ze met stokken en zwaarden om Hem gevangen te nemen. Petrus was niet zo zachtmoedig: hij trok zijn zwaard en sloeg het oor van Malchus eraf. En Jezus? Hij wijst Petrus terecht, en geneest het oor van Zijn vijand! Zachtmoedigheid met hoofdletters! Een stukje verder in deze geschiedenis lezen we ook dat Hij geslagen werd, maar niet terugsloeg.

En hoe loopt het af met Petrus? Lees maar wat hij in zijn eerste brief, hoofdstuk 2 schrijft:

21 Want hiertoe bent u geroepen, omdat ook Christus voor ons geleden heeft; Hij laat ons zo een voorbeeld na, opdat u Zijn voetsporen zou navolgen;
22 Hij, Die geen zonde gedaan heeft en in Wiens mond geen bedrog gevonden is;
23 Die, toen Hij uitgescholden werd, niet terugschold, en toen Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem Die rechtvaardig oordeelt.

Vers 21 gaan we met elkaar leren. 

We tekenden onze voeten en knipten die uit. Ook de jongste telg mocht mee doen :-)

We willen graag gaan lijken op de Heere Jezus, Zijn voorbeeld en voetsporen volgen. En ja, dan blijft het 'werk in uitvoering'. Toch mogen we erop vertrouwen dat ook dit stukje van de vrucht van de Geest meer en meer zichtbaar mag worden in ons leven. 

Ik schreef de tekst met een krijtstift (hema) op het raam. Geen idee hoe het er bij daglicht uit ziet ;-)