Vrijdagmiddag hebben we met elkaar nagedacht over het sterven van de Heere Jezus. We begonnen met een objectles. Joas stond op het 'eiland' in de keuken, en we vroegen of hij op de barkruk kon komen. Dat lukte natuurlijk niet. Het eiland stelde de aarde voor, en de barkruk de hemel. Er is een afstand tussen God en ons, die kunnen we niet overbruggen.
Toen pakten we het kruis en ja, zo kon je er wel komen! We hebben de Heere Jezus nodig, het kruis brengt verzoening tussen God en ons. Het was een beetje spannend om erover heen te lopen. Weer een mooie les: het is ook een beetje spannend om te gaan geloven, je over te geven, te vertrouwen...
Daarna vertelde papa het Bijbelverhaal. Ik vond het fijn dat mijn man dit wilde doen. Het Bijbelonderwijs is toch een verantwoordelijkheid van ons samen. En Joas luisterde heel goed, dat zegt genoeg :-)
Tot slot maakte Joas (en later Levi) een mooi schilderij met vrolijke kleuren. Want het was natuurlijk wel een verdrietig verhaal, maar toch ook een blij verhaal. Als de Heere Jezus Zijn leven niet had gegeven, kon het echt nooit meer goed komen tussen de Heere en ons. Wat een liefde dat de Vader Zijn Zoon gaf, en de Zoon Zijn leven. Zullen wij dan ook niet ons leven toewijden aan Hem?
Prachtig!!
BeantwoordenVerwijderenElsbeth