Jezus in Gethsemané

Zojuist een Bijzonder Bijbelfeest Beleefd. 

Ja, echt met 3 hoofdletters. 

Toen mijn man en ik erover spraken wat we deze zondag zouden doen, wilden we graag de liefde van God de Vader benadrukken. Heel vaak als het over het lijden en sterven van de Heere Jezus gaat, gaat het ook direct over onze zonden en de straf die wij hadden verdiend. Terecht. Maar Gods oneindige liefde sneeuwt daardoor misschien soms een beetje onder. Daarom hebben we ervoor gekozen om de bekende tekst uit Johannes 3 vers 16 aan te leren. God had de wereld zó lief dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. (Het tweede stukje komt nog.) Wij wonen daar op dat kleine stukje. Maar hier en daar en overal wonen ook mensen. Zoveel mensen. God heeft ze allemaal lief, en wil dat ze gered worden. Dat ze in Hem gaan geloven. En dat kan alleen omdat Hij Zijn Zoon gaf.

Daarna vertelde ik het verhaal van de Heere Jezus in Gethsemané. We gebruikten lego-poppetjes om het uit te beelden. Dat kwam de betrokkenheid van Joas zeker ten goede! Bij het gedeelte over het gebed heb ik het uitgebreid gehad over Gods wil. God wil dat alle mensen zalig worden (1 Timotheus 2:4). Hij wil dat iedereen in Hem gelooft, gelukkig wordt. Maar dat kan alleen als de Heere Jezus Zijn leven zou geven. Het tweede stukje van de aangeleerde tekst paste hier ook mooi bij: "opdat een ieder die gelooft..." 

Ook het verraad van Judas en de gevangenneming hebben we summier verteld. Daarna hadden we nog een mooi gesprekje. Voor ons komt ook de dag dat we moeten sterven. Joas zei soms als het over sterven in het algemeen ging: maar nu hoeft dat niet meer hè, want de Heere Jezus is gestorven. Voorzichtig heb ik verteld dat wij toch ook moeten sterven. Joas zei: "Als ik groot ben, wil ik sterven." Ik heb geprobeerd uit te leggen dat sterven niet erg is als je in de Heere Jezus gelooft. Want dan mag je altijd bij Hem zijn. "Ik wil niet sterven want dat vind ik eng." We hebben eerlijk gezegd dat papa en mama dat ook een beetje eng vinden, omdat je niet precies weet wat er dan gebeurt. Maar dat je dan ook mag bidden, net als de Heere Jezus. Hij vond het ook 'eng'. En als je weet dat je daarna voor altijd bij de Heere Jezus mag zijn - "eeuwig leven hebt", nooit pijn of verdriet, dan is het tóch goed! Toen ging zijn gezichtje toch een beetje glimmen. Daarna hebben we nog samen gebeden. Het was een kostbaar moment en het ontroerde me, omdat Joas zo eerlijk was. Omdat we samen over deze dingen kunnen praten en bidden. Omdat we onze kinderen op deze manier écht bij de Heere Jezus mogen brengen.