In onze adventskalender zat een kaartje waarop stond: vandaag maken we kerstkaarten. Normaal gesproken verstuur ik die niet, laat staan dat ik ze zelf maak :-) Maar nu kon ik er dus niet omheen...
De kaarten kocht ik uiteindelijk, ik vond deze zó mooi! We versierden ze wel zelf. Morgen brengen we ze bij onze buren. We wonen in de polder, dus veel contact met onze buren hebben we niet - dat krijg je als er ongeveer 700 meter tussen zit. Ik ken de meesten wel oppervlakkig, weet dus van sommigen dat hun kinderen op een christelijke school zitten en anderen zijn Rooms Katholiek.
Onverwacht sloot dit moment toch mooi aan bij de tekst uit Johannes 3:16. "...opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft..." We hadden er een gesprekje over: wat is dat dan, verloren gaan? Wat zou het mooi zijn als onze buren ook in de Heere Jezus gaan geloven hè? Wie weet, mag deze kaart daaraan bijdragen. We bidden ervoor!
En, wat zijn die zuurstokjes dan? Zoals je ziet, vormen ze een hart: "want zo lief had God de wereld..." Maar er zit veel meer symboliek in! Deze blog vond ik vorig jaar. Bedankt voor de inspiratie, Amanda!
We bekeken het zuurstokje eens goed: waar lijkt het op? Joas vond een staf: klopt! Jezus is de Goede Herder, we mogen achter Hem aan. Als je hem omdraait is het een J: van Jezus onze Zaligmaker. En de kleuren? Rood van het bloed en wit van zuiver, rein, smetteloos, zonder zonde... het leven dat onze Heiland leefde. En wat een wonder: als we in Hem geloven, ziet de Vader ons ook zo: alsof we nooit 1 zonde gedaan hebben!
PS. Ze smaken niet zo giftig als ze er uit zien, zegt manlief :-)
0 reacties:
Een reactie posten