maandag 11 juni 2018

Pinksterfeest: de woestijn zal bloeien... (+ objectles)

Zoals jullie misschien weten, geven wij onze kinderen thuisonderwijs. De afgelopen tijd hebben we met elkaar geleerd over de woestijn. Toen het Pinksterfeest naderde, leek het ons mooi om dit onderwerp te combineren. 

De centrale Bijbeltekst hierbij was Jesaja 44:3 
Want Ik zal water gieten op het dorstige, en stromen op het droge. Ik zal mijn Geest op uw nageslacht gieten en Mijn zegen op uw nakomelingen. 

Toen ik járen geleden belijdenis deed, was dit de tekst waar de preek over ging. Toen heel bemoedigend. En nu nog steeds: wat een prachtige belofte voor onze kinderen!

We begonnen ons Bijbelfeest met bovenstaande tekst. Daarna zochten we nog meer teksten op die hierover gaan. Vooral Jesaja heeft hier veel over geprofeteerd. 

Dit bekende lied is gebaseerd op Jesaja 32:15 
Totdat over ons uitgegoten wordt de Geest uit de hoogte. Dan zal de woestijn tot een vruchtbaar veld worden en het vruchtbare veld zal als een woud beschouwd worden.

In hoofdstuk 43:19 en 20 staan de bekende woorden:
Zie Ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten? Ja, ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis. De dieren van het veld zullen Mij eren – jakhalzen en struisvogels – want Ik zal water geven in de woestijn, in de wildernis rivieren, om Mijn volk, Mijn uitverkorene, te drinken te geven.

En tot slot nog psalm 107:35 
Hij maakt de woestijn tot een waterpoel, het dorre land tot waterbronnen.

Hierna keken we een filmpje over hoe de woestijn verandert na een regenbui.


Het object bij deze objectles bestond uit een droge spons. Waar is die voor gemaakt? Om schoon te maken. Lukt dat zo? Nee, hij is hard en droog. (Even geprobeerd op de wangetjes van de kinderen :)) Zo is de mens zonder God: hij is gemaakt tot eer van Hem. Maar kunnen we dat? Nee, zonder de Heilige Geest is ons hart ook hard en droog.



Toen er water op de spons werd gegoten, werd hij zacht. En konden we hem gebruiken waar hij voor bedoeld is: schoonmaken. Als de Heilige Geest in ons hart wordt uitgestort, komen we ook tot ons doel! En het mooiste: dan gaan we vrucht dragen. Voor Hem. (Galaten 5:22)


Hier is de droge woestijn veranderd in een 'vruchtbaar veld'. 
(Ik heb coctailprikkers gebruikt en daaromheen chenilledraad met bovenop een bloemetje van tissuepapier.)


Tot slot nog een foto van het knutselwerkje. 
woensdag 23 mei 2018

We zijn er nog!

Lieve mensen,

Ons gezin is in maart uitgebreid met een prachtige dochter: uit Gods hand ontvingen we Sara Abigaïl. We waren allemaal op slag verliefd :) Abigaïl betekent Vreugde van de Vader. En wat hebben we Zijn aanwezigheid gemerkt bij haar bijzondere geboorte. 

Hier lag ze voor het eerst in haar bedje. Een paar uur jong. Zie je die handjes?
Het is niet zo dat we nooit meer Bijbelfeest vieren. Hoewel het al een poosje op een lager pitje staat. En áls we het doen, pluk ik meestal wat ideetjes van internet: genoeg mooie blogs met inspiratie. Zo zijn we recent begonnen aan een serie over de geestelijke wapenrusting. Dan maak ik dankbaar gebruik van de blog van Ilse

Trotse broers!

Misschien ben je ons de afgelopen tijd tegengekomen op tv. We hebben meegedaan aan het programma De Opvoeders. We wilden graag laten zien dat wij ook niet perfect zijn, haha. Maar dat wisten jullie natuurlijk al :) De échte reden dat we meededen, was dat we wilden laten zien hoe ons gezinsleven met de Heer eruit ziet. Dat onze geloofsopvoeding zich niet beperkt tot uit de Bijbel lezen en bidden (of Bijbelfeest vieren), maar dat het ons dagelijkse leven doortrekt. Eerlijk gezegd vind ik het jammer dat dit niet heel duidelijk te zien is in de uitzendingen. We hadden totaal geen invloed op de fragmenten die gekozen werden, ook onze 'quotes' zijn willekeurig geknipt en geplakt. Toch zijn we wel dankbaar voor het beeld dat ze van ons gezin neergezet hebben. 


Uiteindelijk blijkt de Bijbel toch het beste opvoed-handboek te zijn!
zondag 24 december 2017

Mooie filmpjes over (advent en) kerst

Dinsdag hopen we met ons gezin het kerstfeest te vieren. In de voorbereiding kwam ik deze filmpjes tegen. Ik wil ze jullie niet onthouden. Veel filmpjes zijn geromantiseerd, of kloppen niet met de Bijbelse waarheid. Deze zijn, voor zover ik weet, Bijbelgetrouw. Het is wel in het Engels, maar de beelden spreken voor zich. Je zou ook het geluid uit kunnen zetten en er zelf bij voorlezen of vertellen. 








Klik hier voor een afspeellijst van deze video's, dan kun je ze achter elkaar bekijken.

Gezegende en vreugdevolle dagen gewenst!

zondag 2 juli 2017

Bijbelfeest - Hanna

Een Bijbelfeest voorbereiden hoeft geen uren te kosten. Oké, toegegeven: als je het in je hoofd laat rijpen, komen er vaak wel mooie ideeën boven. Maar dit Bijbelfeest werd gisteravond pas voorbereid, en het was best fijn met elkaar!

We begonnen met het stoplichtje wat Joas voor zijn verjaardag gekregen had. Wat betekenen de kleuren? Zo geeft God eigenlijk ook antwoord op onze gebeden. Soms zegt hij ja (groen), soms nee (rood), en soms wacht (oranje). Manlief gaf een voorbeeld uit zijn eigen leven.

Later bedacht ik dat het ook leuk is om het op een andere manier te doen. Dan zou manlief 3 kleuren ronde vouwblaadjes hebben, en ik zou elke keer een vraag stellen. Bijv: mag ik een snoepje? Rood natuurlijk :) Of: mag ik op de tafel klimmen? Groen :) En ook een keer een vraag waarbij het antwoord oranje is, en dan later die vraag nog een keer stellen waarbij er wel antwoord komt.

Hierna vertelde manlief het verhaal uit 1 Samuel 1:1-20, over Hanna. Haar verdriet om haar kinderloosheid en ook om het geplaag van Peninna. Mooi om het dicht bij de kinderen te brengen: jij mag ook alles aan de Heere vertellen. Eigenlijk is dat bidden: vertellen hoe je je voelt, wat er gebeurd is. Gewoon alles bespreken met de Heer. En dus niet in de eerste plaats een verlanglijstje afwerken.


Ik werd deze week geraakt door een prachtige tekst uit Psalm 40:2 Lang heb ik de HEERE verwacht, en Hij boog Zich naar mij toe en hoorde mijn hulpgeroep. Ik zie het voor me, net als een moeder die haar kind hoort roepen. En haar oren spitst, gereed om te helpen. Levi was pas ook 'in nood': hij kon niet meer uit een boom komen, en riep zijn broer. Uiteraard noemde ik dit voorbeeld en dan is het zo mooi om te zien dat het landt! 

Als verwerking maakten we een boekje. Weer eens wat anders, en op deze site vind je genoeg inspiratie. 


Op de voorkant zelf een tekening maken wat bij het verhaal past.
En gelijk 'logische volgorde' geoefend :)

Hanna met de hand op haar buik...

maandag 5 juni 2017

Pinksterfeest - werkje

Het is hier een beetje stil. Druk met van alles en nog wat. Daardoor schiet de tijd om spetterende Bijbelfeesten voor te bereiden het bloggen er een beetje bij in. Ik weet dat onze geloofsopvoeding niet (alleen) zit in het vieren van Bijbelfeesten. Maar toch wringt het ergens. We zijn druk met de boerderij, de gemeente, kinderclub, zondagsschool, enz. En ons eigen gezin hangt er een beetje bij. Niet helemaal waar natuurlijk, maar uhm... structureel voorbereiden van Bijbelfeesten? Wat is dat?

Herkent iemand deze struggle? 


Vanmorgen was ik naar de belijdenisdienst van mijn zusje. Manlief heeft toen aan de jongens het Pinksterevangelie verteld. Toen ik thuiskwam, wisten ze heel goed wat er gevierd werd: het oogstfeest, 50 dagen na het Paasfeest. En ja, ze wisten ook van de vlammetjes en de wind: teken van de Heilige Geest.

Ik heb gisteren nagedacht (lees: op Pinterest gezocht) voor een werkje. En al klikkende kwam ik uit op een windorgel. Vond ik erg toepasselijk bij Pinksteren. Daarom deel ik het even. Wie weet kun je het dit jaar nog gebruiken, en anders volgend jaar?

Eerst heb ik een paar oude kettingen gesloopt :) Je kunt ook gewoon kralen gebruiken die je al hebt liggen. Of schelpen of knopen of sleutels of bierdopjes... De kralen hebben we aan een visdraad geregen. Manlief had nog een paar mooie buisjes liggen, en zie hier:



woensdag 22 maart 2017

Objectles - mijn zonde geruild voor Jezus' zuiverheid

Deze middag hadden we eigenlijk niets voorbereid. Toch wilde ik graag iets met de kinderen delen, dus bladerde ik wat in het boekje 'Leer mij God kennen' van Patricia St. John. Omdat we naar Pasen toeleven, sprak het volgende verhaal me erg aan. Terwijl de kinderen (en papa) aan tafel met de lego speelden, las ik het voor.


Het is een oud verhaal over tweelingbroers die in Spanje woonden. Sebastiaan had een goede baan, was vriendelijk en betrouwbaar en werkte hard. Louis was lui en wilde niet werken, hij ging elke avond uit, terwijl hij dronk en gokte. Op een avond komt Louis aangerend met gescheurde en bebloede kleren: hij heeft iemand vermoord. Sebastiaan trekt zijn overhemd uit en ze ruilen hun kleren. Louis rent de heuvels in. Sebastiaan wordt gearresteerd en een paar dagen later ter dood veroordeeld. Een paar weken daarna durft Louis zich weer te vertonen in de stad. Hij hoort wat er gebeurd is, en rent in tranen naar de gouverneur. Daar krijgt hij een brief van zijn broer: 

Mijn lieve broer,
Vanmorgen zal ik, helemaal vrijwillig, in jouw met bloed bevlekte shirt, sterven. 
Ik smeek je om door te gaan met leven in mijn schone overhemd. 
Ik houd van je. God zegene je! 
Sebastiaan.

Een indrukwekkend verhaal, waarin we heel duidelijk de enorme liefde van de Heere Jezus voor ons  zien. Het raakte ons als ouders. Christus heeft aan het kruis de plaats van zondaars ingenomen. Hij stierf, 'gekleed' in onze zonden. Nu zegt Hij tegen ons dat we de nieuwe kleren van Zijn liefde en goedheid moeten aantrekken. Eigenlijk is dit de witte bladzijde uit het woordenloos boekje, misschien ken je het wel. Het gaat hier om de rechtvaardiging, dus niet in de eerste plaats over de bedekking van de zonde met het bloed van Jezus Christus. 



Een oud T-shirt van mama mocht wel beklad worden. Intussen praatten we over de zonden in ons leven. De overtredingen van de Tien Geboden, maar ook minder duidelijke dingen als: de belangrijkste willen zijn, iets wat best wel een dingetje is hier.


Daarna trokken we het lelijke shirt uit, en werd er een prachtig schoon wit shirt aangetrokken. 
De shirts hangen op, en we kijken er regelmatig naar: een herinnering aan Gods oneindige liefde voor ons! Persoonlijk herinnert het mij ook aan het feit dat ik niet meer in dat vieze shirt rondloop. 


Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem. 2 Korinthe 5:21

Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden. 
2 Korinthe 5:17
dinsdag 14 maart 2017

Een lam voor mij - review

Eigenlijk zijn het drie verhalen. Het eerste verhaal vindt plaats in deze tijd. Het gaat over de oma van Fien, Sam en Jet. Echt een oma van verrassingen. De kinderen krijgen een uitnodiging per post om het Pesach bij opa en oma te vieren. 
Welkom op Pesach, het feest van bevrijding. 


Het tweede verhaal wordt door oma verteld, en is geschreven vanuit het perspectief van Rachel, een Israëlitisch meisje in Egypte. Haar vader en moeder moeten heel hard werken, maar vandaag niet, want bij de stenenbakkerij is het zo donker. In heel Egypte is het donker. Rachel en Levi zoeken samen met papa een lam uit. Papa legt uit wat er gaat gebeuren. ... Het bloed van het lam zal ons beschermen. 'Kunnen we niet een ander lammetje kiezen?' vraag ik. Papa schudt zijn hoofd. Het is even stil. Ik zit op de grond en kijk met tranen in mijn ogen naar ons lieve lam.


Het laatste verhaal gaat over Joshua, die met zijn vader en moeder gaat logeren bij familie in Jeruzalem. Daar gaan ze het Pascha vieren. De verwarring over Jezus' dood wordt mooi geschetst. Ook de vragen die het oproept: was Hij toch de Messias? 'Ik denk het niet', zegt oom Josia. 'Hij ging te ver. Hij zei zelfs dat hij de Zoon van God was. Dit kon niet langer zo doorgaan.' Een jaar later komt de familie bij Joshua thuis om het Pascha te vieren. Ik vind het ook een beetje spannend. Er is  iets gebeurd wat zij nog niet weten. 


Na de verhalen vind je een aantal gespreksvragen. Vragen die niet heel gemakkelijk te beantwoorden zijn. Het is echt de bedoeling dat je met je kinderen in gesprek gaat.

Daarna volgt een hoofdstuk met uitleg van de Sedermaaltijd. Dan een hoofdstuk met praktische tips hoe je de Sedermaaltijd zou kunnen vieren in je gezin of gemeente. Tenslotte een hoofdstuk met verschillende proefjes en opdrachtjes die je kunt doen om de betekenis van Pesach wat concreter en tastbaarder te maken. En als bijlage nog een aantal recepten zonder gist.


Het is een prachtig boek, met schitterende tekeningen. Ik vind het erg mooi dat de auteurs vanuit kinderen gedacht en geschreven hebben. Op deze manier komt het heel dichtbij. Bovendien is het een heel praktisch boek. Met bijvoorbeeld doe-opdrachtjes en objectlessen, en zelfs een boodschappenlijstje.

Wat mij betreft een aanrader om te gebruiken in deze lijdenstijd!


Vieren wat je vieren kunt...
Een lam voor mij.
Geheimen over Jezus ontdekt in het Pesachfeest.

Gerdine Bonhof en Nelleke Tak

17,50 plus 3,50 verzendkosten. 
Bestellen via nelleketak @ gmail . com